İdarenin takdir yetkisi serbest veya mevcut seçeneklerden birini özgürce seçebilmesi durumunda belli olur. Hukuk kurallarına göre idarenin uygulama seçeneği bulunmadığında veya uygulamalar arasında bir boşluk söz konusu olduğu takdirde geçerlidir. Takdir yetkisinin sınırları da nitekim hukuk kuralı çerçevesindedir. Amaçlar arasında somut ihtiyaçlara en uygun yanıtın sağlanmasıdır. İdari takdir yetkisi makul sebeplerden ötürü kullanılması gereklidir. Anayasanın 125. Maddesinde ve IYUK ( İdari Yargılama Usulü Kanunu) 2. Maddesine göre takdir yetkisi belirli sınırlar içerisindedir. Değişen koşullarda idarenin hızlı, somut ve kamu yararına karar vermesi gereklidir. Bu değişimde hukukun egemenliğinin sarsılmaması ve sürecin yasalar takdirinde geçerliliğine uyumlu olması beklenir.
İdare takdir yetkisini kullanırken keyfi durumlardan ve durumu kötüye kullanma maksadından uzak, hızlı, toplumsal gereksinimlere uygun ve sürdürebilirliği yüksek olması önemlidir. Yetkinin kullanılırken uyulması gereken kurallar, yönetimsel bildirgelere uygun olarak tasarlanmalıdır. İdari takdir yetkisini kullanmak için yargı denetimi yapılması gereklidir.
Bireyin mutluluğu adına yapılan işlemlerde yalnızca bir zümrenin veya grubun arzu ettiği gereksinimlerinin ön planda tutulmaması, bireysel isteklere yönelik karar verilmemesi temel kurallardandır. Anayasanın 125. Maddesi 4. Fıkrasında yargı yetkisi idari işlemlerin hukuka uygunluğunu denetlemekle sınırlı olduğu açıkça belirtilir. Yargıya düşen görev en somut, pozitif ve adil olması gereklidir. Verilen yetki ve denetim hukuk kurallarına göre ölçülü biçimde denetlenir. İdare takdir yetkisini belirli durumlarda kullanma özgürlüğüne sahiptir.
