İş sözleşmesi, işçi ve işveren arasındaki belirli bir hizmetin sözleşmede yazılı koşullarla yapılmasını ve bu hizmet karşılığında ödenecek ücretin belirlendiği bir sözleşme türüdür. Bu sözleşme kapsamında işveren istihdam sağlama ve ücret ödeme borcu üstlenir. İşçi ise sözleşmede kararlaştırılan koşullarla hizmet verme borcu üstlenmektedir. Sözleşmenin sona erdiği hallerde toplumsal barışın korunması ve işçinin sosyal ve ekonomik anlamda korunması düşüncesinden hareketle yasal düzenlemeler getirilmiştir. İşveren ve işçi taraflarının anlaşarak iş akdini sona erdirmesi durumunda bir ibraname düzenlenir. İş sözleşmesinde ibra bir aklamadır, karşısındaki kişinin kendine olan yükümlülüğünün yerine getirdiğinin kabulüdür. İbra sayesinde ibra edilen konuya dair borç sona erer.
İş Sözleşmesinin Feshinde İbra Düzenleme Şekli
Türk Borçlar Kanunu uyarınca ibra sözleşmesi borcu doğuran işlemin şekli şartlarına bağlı bulunmamaktadır. İbra sözleşmesi kanıtlanabilir olduğu hallerde geçerlidir. İşçinin korunması gereği düşüncesi ile iş sözleşmesinin sona ermesinde ibra genel kuralın aksine özel koşullara bağlı kabul edilir.
Borçlar Kanunu uyarınca, şu koşullar dışında işçi ve işveren arasındaki iş akdinin feshinde yapılan ibraname hükümsüzdür:
- İş sözleşmesinin fesih tarihinden sonra en az bir aylık süre ardından yapılmış olması
- İbra konusu alacağın miktarının ve türünün açıkça belirtilmesi
- Ödemenin banka aracılığı ile ve eksiksiz yapılmış olması
Bu kurallar gereğince iş akdinin feshi esnasında yapılan ibraname yazılı olarak yapılır. İbraname içinde yer bulan ödemelerin hangi hakka ne kadar ödeme yapıldığı açıkça belirtilmelidir. İhbar tazminatı, kıdem tazminatı, fazla mesai, yıllık izin ücreti gibi bütün alacaklar açıkça ve ayrı ayrı yazılmalıdır. Belirtilen bu tutarların bütününün işçiye banka aracılığı ile ödenmesi zorunludur. Aksi durumda düzenlenen belge hukuken ibraname sayılmayacaktır.
