Trafikte araç kullanan kişilerin trafik kurallarına uyma, olası tehlikeleri öngörebilme ödevi bulunmaktadır. Bu ödevi yerine getirme imkânı mevcutken yerine getirmeme ve başkalarına zarar verme halinde taksirli suçtan söz edilir. Otomobil kullanımı irade ile gerçekleşmiştir, başkalarına zarar verme sonucuysa irade ile istenmemiştir. İrade ile gerçekleşen bir eylem istenmeyen bir sonuca yol açmıştır. Sürücü yol ortasında bir insan gördüğünde frene basmadan o kişiye çarpar, yaralar veya ölmesine yol açarsa suçu taksirle işlemiştir. Sürücü tehlikeyi görmüş ancak tedbir almamıştır, bu durumda suç kusurla işlenmiştir.
Taksir ve Bilinçli Taksir Ayrımı
Taksir ve bilinçli taksir arasındaki temel ayırıcı ölçüt, taksirde failin öngörülebilir neticeyi öngörmemesi, bilinçli taksirde bu neticeyi öngörmüş olmasıdır. Bilinçli taksir durumunda istenmeyen sonuç, kaza veya ölüm, sürücü tarafından öngörülü ancak istenmemiştir. Neticeyi öngördüğü halde hareket eden kişi ile neticeyi öngörmeden hareket eden kişinin hali bir tutulamaz. Sonucu öngören kişi, bu sonucu meydana getirecek harekette bulunmamakla yükümlüdür. Yayaya çarpabileceğini öngördüğü halde frene basmayan sürücünün suçu bilinçli taksir kapsamına girer.
Aniden yola fırlayan yayaya çarpmak taksirli suçtur, alkollü araç kullanan sürücü bir kazaya yol açarsa bu bilinçli taksirli suça girmektedir. Bilerek alkollü araç kullanmak kazanın öngörüldüğünü tanımlar. Karlı havada kar lastiği kullanmamak, kalabalık bir kavşağa süratle girmek, kamyon kasasında insanların taşınması bilinçli taksir kapsamına girer. Bu durumlarda işlenen suçlarda bilinçli taksir işletilir. “Kazaların olma olasılığının yüksek olduğu durumlarda” yapılan kazalar bilinçli taksir olarak açıklanmaktadır. Bilinçli taksirin varlığının tespiti halinde uygulanan cezalar daha ağır olur.
